Δεν είναι μυστικό ότι η ποδηλασία είναι ένα ασφαλές και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μεταφοράς που κάνει καλό στην υγεία σας. Αλλά μέσα στην (εκ πρώτης όψεως) απλότητα της, υπάρχουν μηχανισμοί και εξαρτήματα που σας κάνουν να αισθάνεστε σίγουροι όταν οδηγείτε. Η διατήρησή τους σε καλή κατάσταση λειτουργίας είναι το κλειδί για την ασφάλειά σας. Τα συστήματα πέδησης αξίζουν μεγάλη προσοχή και σήμερα θα μιλήσουμε για ένα μικρό αλλά σημαντικό μέρος τους. Ένα μικρό αλλά σημαντικό μέρος: η δαγκάνα του ποδηλάτου. Τι είναι αυτό το μέρος; Και γιατί να του δίνετε ιδιαίτερη προσοχή από καιρό σε καιρό; Λοιπόν, πρόκειται για ένα μικρό εξάρτημα που έχει άμεσο αντίκτυπο στο σύστημα πέδησης. Συγκεκριμένα, η δαγκάνα του ποδηλάτου μεταδίδει την ώθηση ισχύος από το μοχλό του φρένου στα τακάκια των φρένων, σταματώντας έτσι το ποδήλατο στις διαδρομές του.
Τύποι φρένων
Η βιομηχανία ποδηλάτων ακολουθεί τη δική της πορεία. Μια σημαντική εξέλιξη είναι η ανάπτυξη και τελειοποίηση του συστήματος πέδησης ποδηλάτων. Υπάρχουν αρκετές διαφορές μεταξύ των ποδηλάτων αναψυχής και της ανταγωνιστικής ποδηλασίας, και οι απαιτήσεις που τίθενται σε αυτά είναι ανάλογες.
Μπορείτε να σκεφτείτε τέσσερις διαφορετικούς τύπους φρένων:
- φρένα τυμπάνων (ποδόφρενα, πεντάλ και, πιο πρόσφατα, χειρόφρενα),
- χείλος,
- δισκόφρενα,
- φρένα με κυλίνδρους.
Καθένα έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Οι έμπειροι ποδηλάτες συμφωνούν ομόφωνα ότι οι δίσκοι και οι ζάντες παραμένουν οι πιο αποδοτικοί και αξιόπιστοι. Εξετάστε κάθε τύπο ξεχωριστά.
Τύμπανα
Η αρχή λειτουργίας τους είναι γνωστή σε όποιον έχει οδηγήσει ένα παλιό σοβιετικό ποδήλατο: για να επιβραδύνετε ή να σταματήσετε τελείως πρέπει απλώς να κάνετε πετάλι προς την αντίθετη κατεύθυνση. Το περιστρεφόμενο τύμπανο βρίσκεται στην πίσω πλήμνη του ποδηλάτου και στο εσωτερικό του βρίσκονται τα τακάκια των φρένων. Κατά τη διάρκεια της πέδησης, απομακρύνονται καθώς πιέζονται στο πλάι του τυμπάνου και τρίβονται στην επιφάνειά του. Τώρα το βρίσκετε σε ποδήλατα πόλης με πλανητικό έλεγχο, παιδικά ποδήλατα και φθηνά μοντέλα ενηλίκων. Ένας τόσο απλός σχεδιασμός έχει πλεονεκτήματα:
- Ανθεκτικότητα (ο μηχανισμός είναι κλειστός, οπότε δεν υπάρχει σχεδόν καμία υγρασία, βρωμιά ή σκόνη στο εσωτερικό του).
- Χαμηλή φθορά ζάντας τροχού.
- Εύκολη και βολική συντήρηση.
- Αποτελεσματικό και αξιόπιστο (ακόμη και αν το χείλος είναι παραμορφωμένο).
Σε αυτό το βαρέλι με το μέλι υπάρχει επίσης μια μύγα στο γάλα. Ας μιλήσουμε για τα μειονεκτήματα:
- Πρέπει να εφαρμόσετε μεγάλη δύναμη πέδησης.
- Νεκρές ζώνες: δεν μπορείτε να φρενάρετε με τους στροφάλους σε όρθια θέση.
- Υπάρχει κίνδυνος: αν η αλυσίδα πέσει από το γρανάζι, δεν μπορείτε να σταματήσετε το ποδήλατό σας.
Επιπλέον, αυτό το είδος συστήματος πέδησης δεν είναι ασφαλές. Μερικές φορές πρέπει να φρενάρεις αμέσως, και ιδίως με τα φρένα με τύμπανα χρειάζεται αρκετή ώρα για να αλλάξεις μεταξύ της κίνησης προς τα εμπρός και της έναρξης του φρεναρίσματος. Μερικές φορές είναι αυτά τα δευτερόλεπτα που κάνουν τη διαφορά.
Φρένα ζάντας
Ένας αρκετά δημοφιλής τύπος συστήματος πέδησης όπου η πέδηση επιτυγχάνεται με τα τακάκια των φρένων να ακουμπούν στη ζάντα του τροχού. Τα τακάκια είναι γενικά κατασκευασμένα από μαλακό υλικό, έτσι ώστε κατά το φρενάρισμα να τρίβονται και όχι η ζάντα του τροχού.
Τα φρένα ζάντας διατίθενται σε μηχανικές και υδραυλικές εκδόσεις. Υπάρχουν επίσης φρένα V και φρένα U, φρένα με πινέζες (που συναντάμε στα ποδήλατα δρόμου), φρένα cantilever και το ίδιο το υδραυλικό φρένο (μια σπανιότητα στον κόσμο της ποδηλασίας). Τα πιο δημοφιλή είναι τα φρένα V, οπότε ας μιλήσουμε για τα πλεονεκτήματα αυτού του τύπου φρένου ζάντας:
- Απλή κατασκευή με αρκετά καλή δύναμη πέδησης.
- Σχετικά χαμηλό βάρος.
- Εύλογο κόστος.
Φυσικά, υπάρχουν και μειονεκτήματα και δεν είναι λίγα:
- Χαμηλή απόδοση όταν μπαίνει λάσπη.
- Ταχεία φθορά της ζάντας και των ίδιων των τακακιών φρένων.
- Δεν μπορούν να τοποθετηθούν φαρδιά ελαστικά.
Ωστόσο, αυτός ο τύπος είναι ευρέως διαδεδομένος. Τα σχέδια χρησιμοποιούνται σχεδόν σε όλους τους τύπους ποδηλάτων. Προτιμώνται ιδιαίτερα από αθλητικά και ποδήλατα πόλης.
Δίσκοι
Προσαρμοσμένα, ήρθαν σε εμάς από την αυτοκινητοβιομηχανία. Σήμερα, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι τα δισκόφρενα είναι τα πιο αποτελεσματικά, αξιόπιστα και μακράς διάρκειας από όλα τα υπάρχοντα ισοδύναμα. Ανάλογα με τον τύπο του ενεργοποιητή, γίνεται διάκριση μεταξύ μηχανικών και υδραυλικών φρένων.
Με το μηχανικό δισκόφρενο, το χειρόφρενο ενεργοποιείται μέσω ενός καλωδίου και με το υδραυλικό φρένο, μέσω ενός υδραυλικού σωλήνα γεμάτου με υγρό φρένων. Σε ένα μηχανικό φρένο, όταν τραβιέται ο μοχλός, το καλώδιο τεντώνεται και μεταφέρει τη δύναμη στα τακάκια. Αυτά με τη σειρά τους πιέζουν το δίσκο και σταματούν την κίνηση.
Τι είναι ο μετρητής
Η δαγκάνα είναι ένα βασικό τμήμα του συστήματος δισκόφρενων και ένα ζωτικής σημασίας εξάρτημα. Είναι υπεύθυνο για την καλή λειτουργία του μηχανισμού πέδησης. Εμφανισιακά και λειτουργικά η δαγκάνα μοιάζει με μια κανονική πυξίδα. Η δαγκάνα χρησιμοποιείται όταν είναι απαραίτητο να μετακινηθούν ή να επεκταθούν τα τακάκια των φρένων. Η δαγκάνα μεταφέρει τη δύναμη της περιστρεφόμενης συσκευής στα τακάκια των φρένων και είναι γνωστή ως δαγκάνα φρένων. Πρόκειται για ένα ζωτικό μέρος του συστήματος πέδησης και οι γκέτες πρέπει να είναι ανθεκτικές, αξιόπιστες και σχεδιασμένες για το συγκεκριμένο μοντέλο ποδηλάτου.
Κατασκευή δαγκάνας ποδηλάτου
Οι δαγκάνες κατασκευάζονται συνήθως από ανθεκτικό κράμα αλουμινίου, σπανιότερα από μαγνήσιο. Άλλες δαγκάνες ποδηλάτων είναι κατασκευασμένες από συμπαγή χυτά κομμάτια δύο τεμαχίων, που στερεώνονται μεταξύ τους με βίδες. Οι δαγκάνες είναι δύο τύπων:
- μονό έμβολο,
- με δύο έμβολα.
Στον τελευταίο τύπο δαγκάνων μπορούν να τοποθετηθούν εκτεταμένα τακάκια. Στο εμπόριο διατίθενται καθολικές βάσεις, με αντίστοιχες οπές, με τις οποίες μια δαγκάνα ποδηλάτου μπορεί να συνδεθεί σχεδόν σε οποιοδήποτε πιρούνι. Η λειτουργικότητα της δαγκάνας είναι ανεκτίμητης αξίας, οπότε βεβαιωθείτε ότι είναι σε καλή κατάσταση λειτουργίας και κατάλληλη για το συγκεκριμένο μοντέλο ποδηλάτου.
Ποιο είναι καλύτερο: μηχανικό ή υδραυλικό;
Δεν υπάρχει απλή απάντηση. Με ένα μηχανικό σύστημα, για παράδειγμα, η δύναμη πέδησης μεταδίδεται στη δαγκάνα του ποδηλάτου μέσω ενός μεταλλικού καλωδίου, αλλά με ένα υδραυλικό σύστημα, η δύναμη πέδησης μεταδίδεται μέσω μιας υδραυλικής γραμμής. Οι μηχανικές δαγκάνες έχουν τα ακόλουθα πλεονεκτήματα
- οικονομική προσιτότητα,
- Οι μηχανισμοί προσαρμόζονται ευκολότερα (αν και πρέπει να προσαρμόζονται τακτικά),
- Εύκολη συντήρηση και επισκευή.
Υπάρχουν επίσης πλεονεκτήματα της υδραυλικής λειτουργίας:
- μεγαλύτερη δύναμη,
- Οι συμπαγείς διαστάσεις των δαγκάνων,
- την καλύτερη διαμόρφωση από κάθε διαθέσιμο σύστημα πέδησης.
Το συμπέρασμα είναι ότι τα δισκόφρενα ποδηλάτων είναι ο ηγέτης μεταξύ των σύγχρονων αντίστοιχων συστημάτων. Και για τη χαλαρή και μετρημένη οδήγηση ενός μέσου αναβάτη, τα εύκολα στη συντήρηση και οικονομικά δισκόφρενα είναι κάτι παραπάνω από επαρκή.
Συμπέρασμα
Κάθε ποδηλάτης, κατά την έναρξη της περιόδου, θα πρέπει να κατανοήσει ότι η λειτουργικότητα ενός ποδηλάτου αποτελεί εγγύηση ασφάλειας όχι μόνο για τον ίδιο, αλλά και για τους άλλους χρήστες του δρόμου. Επομένως, το σύστημα πέδησης, τα τακάκια και ο μετρητής πρέπει να ελέγχονται τακτικά και όχι μόνο όταν το φρενάρισμα δεν πάει σύμφωνα με το σχέδιο. Η σχετικά μικρή δαγκάνα δεν είναι ο λιγότερο σημαντικός παράγοντας για την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία ολόκληρου του συστήματος πέδησης. Συνεπώς, θα πρέπει να ταιριάζει με το μοντέλο του ποδηλάτου. Όποιον τύπο συστήματος πέδησης και αν επιλέξετε, η δαγκάνα χρειάζεται φροντίδα και προσοχή. Να θυμάστε ότι η έγκαιρη συντήρηση και η σωστή επισκευή αποτελούν εγγύηση για ασφαλή και άνετη οδήγηση.
