Η κατάβαση ενός βουνού μπορεί να είναι μια συναρπαστική περιπέτεια και η βάση για ένα ωραίο βίντεο για το προσωπικό σας ιστολόγιο. Αλλά πίσω από τα θεαματικά άλματα και τις βιρτουόζικες στροφές κρύβεται η σκληρή δουλειά ενός αναβάτη που έχει εξασκηθεί επανειλημμένα στις ίδιες κινήσεις, έχει μελετήσει επιμελώς τη θεωρία και γνωρίζει καλά τι συμβαίνει στη μοτοσικλέτα του κατά τη διάρκεια της κατάβασης. Η ποδηλασία κατάβασης είναι σε κάθε περίπτωση μια επικίνδυνη και απρόβλεπτη δραστηριότητα που πρέπει να προσεγγίζεται όσο το δυνατόν πιο προετοιμασμένη και οπλισμένη. Και η θεωρία πίσω από αυτό είναι ένα καλό σημείο για να ξεκινήσετε.
Οδηγίες ποδηλασίας κατάβασης
Είναι μια πραγματικότητα να κατεβαίνεις ένα βουνό με ποδήλατο και να μένεις αλώβητος με μια δόση αδρεναλίνης. Επιπλέον, υπάρχει μια συγκεκριμένη κατηγορία ποδηλατών που δεν δέχεται μια χαλαρή οδήγηση. Οι δρόμοι τους είναι απότομες πλαγιές, γεμάτοι ρίζες δέντρων, λακκούβες και κακοτεχνίες. Οι οπαδοί της κατάβασης ή της ιππασίας σε μονοπάτια δεν αναγνωρίζουν την ομαλή άσφαλτο. Γι’ αυτούς, είναι απλώς ένας τρόπος για να φτάσουν στο έδαφος. Και εκεί, στα βουνά και τις πλαγιές, μπορούν να πάρουν μια δόση αδρεναλίνης και μεγάλων συναισθημάτων.
Υπάρχουν πολλοί οπαδοί των ακραίων τύπων ποδηλασίας. Δεν ανεβοκατεβαίνουν απλώς τα βουνά, διακινδυνεύοντας την υγεία τους – οι αθλητές και οι ενθουσιώδεις ερασιτέχνες περνούν μεγάλο χρονικό διάστημα προπονούμενοι, ακονίζοντας τις ικανότητές τους και μαθαίνοντας, πάνω απ’ όλα, τις θεωρητικές βάσεις του σκι κατάβασης.
Για να κάνετε μια κατάβαση όχι μόνο συναρπαστική αλλά και ασφαλή, πρέπει να:
- Παραμείνετε ψύχραιμοι υπό όλες τις συνθήκες.
- Να είστε προετοιμασμένοι για άλματα σε κατηφόρα και για την υπερπήδηση εμποδίων.
- Έχετε πάντα τα μάτια σας στραμμένα στο δρόμο μπροστά σας.
- Φρενάρετε σωστά σε κατηφόρες.
- Ελέγξτε την ταχύτητά σας και διατηρήστε την ισορροπία σας.
- Υιοθετήστε τη στάση του ποδηλάτου που είναι η καταλληλότερη για την αντιμετώπιση καταστάσεων στο δρόμο.
- Να φοράτε κράνος, προστατευτικά γόνατος, αγκώνα και άλλο προστατευτικό εξοπλισμό.
- Βεβαιωθείτε ότι το ποδήλατο είναι σε καλή κατάσταση.
Όταν κατεβαίνετε έναν απότομο λόφο σε μια ανώμαλη διαδρομή, εξασκηθείτε στο πολύ δυνατό φρενάρισμα και βεβαιωθείτε ότι ξέρετε πώς να υιοθετήσετε μια καλή θέση του ποδηλάτου. Μια γρήγορη ματιά στα βασικά.
Σωστή στάση του σώματος
Όταν οδηγείτε κανονικά με ποδήλατο σε επίπεδο έδαφος, κάθε μυς του ποδηλάτου σας λειτουργεί. Κρατάτε το ποδήλατό σας σε ισορροπία ενώ κάνετε παράλληλα πετάλι και έχετε το βλέμμα σας στο δρόμο. Όταν κατεβαίνετε έναν απότομο λόφο, οι μύες σας εργάζονται σκληρά. Είναι σημαντικό να κρατάτε το τιμόνι με αυτοπεποίθηση, αλλά όχι να το πιάνετε σφιχτά. Κρατήστε τους μυς της πλάτης σας όσο το δυνατόν πιο χαλαρούς. Υπάρχουν τρία βασικά πράγματα για να βεβαιωθείτε ότι ο αναβάτης κάθεται σωστά:
- Σωστή κατανομή του κέντρου βάρους.
- Μια σίγουρη στάση των χεριών και του σώματος.
- Η τοποθέτηση των άκρων στα πεντάλ.
Όταν κατεβαίνετε από απότομη ανηφόρα, πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι το κέντρο βάρους τείνει προς τα εμπρός. Γι’ αυτό η λεκάνη του αναβάτη πρέπει να βρίσκεται στο πίσω μέρος της σέλας, γέρνοντας προς τον πίσω τροχό. Εάν ο μπροστινός τροχός αρχίσει να κινείται από τη μία πλευρά στην άλλη σε μια κατηφορική κλίση, θα πρέπει να κινηθείτε ελαφρώς προς τα εμπρός.
Το σώμα του αναβάτη γέρνει ελαφρώς προς τα εμπρός, ενώ τα χέρια παραμένουν λυγισμένα και ακουμπούν άνετα στο τιμόνι. Σε μια ευθεία κατάβαση, κρατήστε τα πόδια σας παράλληλα με το έδαφος στα πεντάλ, ώστε να μην χτυπήσετε κατά λάθος με τα πόδια σας τυχόν προεξέχοντα εμπόδια.
Τα πόδια σας δεν πρέπει να είναι σφιγμένα και δεν πρέπει να κρατιούνται σε ένταση. Οι αρθρώσεις σας θα λειτουργήσουν ως αμορτισέρ σε μια κατηφορική κλίση όταν πέσετε σε εμπόδιο ή πηδήξετε.
Λειτουργία φρένων
Η λειτουργικότητα του συστήματος πέδησης πρέπει να ελέγχεται πριν από κάθε ταξίδι. Ειδικά όταν πρόκειται για ακραία οδήγηση. Μερικοί άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι δεν είναι καλή ιδέα να πατάτε το μπροστινό φρένο όταν οδηγείτε σε κατηφόρα, καθώς υπάρχει κίνδυνος να πέσετε από το ποδήλατο. Στην πραγματικότητα, τόσο τα πίσω όσο και τα μπροστινά φρένα πρέπει να ενεργοποιούνται κατά την οδήγηση σε κατηφόρα.
Όταν κατεβαίνετε ένα βουνό, το κύριο βάρος του αναβάτη πέφτει στον μπροστινό τροχό. Εάν κλειδώσετε μόνο τον πίσω τροχό, δεν μπορείτε να σταματήσετε εντελώς το ποδήλατο, επειδή το ποδήλατο δεν έρχεται σε επαφή με το έδαφος. Σε αυτή την περίπτωση, είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε το μπροστινό φρένο για το φρενάρισμα. Το πίσω φρένο είναι περισσότερο για διόρθωση της οδήγησης.
Για να σταματήσετε εγκαίρως σε μια κατηφόρα, ακολουθήστε το ακόλουθο σχέδιο δράσης:
- Προσπαθήστε να μετακινήσετε το κέντρο βάρους σας όσο το δυνατόν πιο πίσω,
- τραβήξτε το πίσω φρένο και τραβήξτε απαλά το μπροστινό φρένο,
- Όταν φτάσετε στη βέλτιστη ταχύτητα, μετατοπίστε το κέντρο βάρους σας στην αντίθετη πλευρά και συνεχίστε.
Όλοι αυτοί οι χειρισμοί πρέπει να οδηγηθούν στον αυτοματισμό. Επομένως, αξίζει να εξασκηθείτε σε μια ήπια κλίση ή ακόμα και σε έναν επίπεδο δρόμο, ώστε να μάθετε να φρενάρει σωστά το ποδήλατο.
Κατά το φρενάρισμα, θα πρέπει να ακούτε τη “μελωδία” των πίσω και των μπροστινών τροχών. Αν ακούσετε ένα ευδιάκριτο σφύριγμα, οι τροχοί είναι μπλοκαρισμένοι, δηλαδή δεν περιστρέφονται αλλά απλώς μετακινούνται στο έδαφος. Σε αυτή την περίπτωση, αξίζει να χαλαρώσετε ελαφρώς το φρένο.
Στροφή στην κατηφόρα
Η κατάβαση ενός ομαλού λόφου δεν είναι δύσκολη αν ξέρετε πώς να κρατάτε την ισορροπία σας. Είναι πιο δύσκολο να κατευθύνετε το ποδήλατό σας στις στροφές. Ακούστε πώς λειτουργεί:
- σε μια στροφή, ακουμπήστε το σώμα σας προς τα μέσα στον άξονα,
- κρατήστε το εσωτερικό σας πόδι στο πεντάλ στη θέση “πάνω”, ώστε να μην χτυπήσετε σε κάποιο προεξέχον έδαφος,
- να έχετε τα μάτια σας στραμμένα στο δρόμο, αλλά να προσέχετε για πιθανά εμπόδια.
Το πιο σημαντικό για έναν ποδηλάτη δεν είναι να συγκεντρωθεί στα επόμενα μέτρα, αλλά να έχει τα μάτια του στο δρόμο μπροστά του και να προβλέπει όλες τις καταστάσεις. Εάν ένα εμπόδιο (για παράδειγμα, ένας βράχος ή ένα χτύπημα) βρεθεί στο δρόμο σας, θα πρέπει να γυρίσετε το κεφάλι σας προς το μονοπάτι, αντί να κοιτάτε την πιθανή απειλή. Με αυτόν τον τρόπο θα αισθάνεστε σίγουροι και ασφαλείς κατεβαίνοντας το βουνό.
Τρεις τύποι δύσκολων κλίσεων
Όπως είπαμε προηγουμένως, υπάρχουν ευθείες πλαγιές και υπάρχουν κακοτράχαλες και καμπύλες. Υπάρχουν συνολικά τρεις τύποι πίστας ανάλογα με τη δυσκολία τους. Ας μιλήσουμε για το καθένα από αυτά λεπτομερώς.
Ποδηλασία βουνού με ελαφριά κατηφορική κλίση
Λυγίστε τους αγκώνες και τα γόνατά σας, αλλά μην τα τεντώσετε. Μετακινήστε το κέντρο βάρους σας ελαφρώς προς τον πίσω τροχό και κρατήστε τα μάτια σας εστιασμένα στα 3 έως 5 μέτρα μπροστά σας. Ενεργοποιήστε τα μπροστινά και τα πίσω φρένα κατά το φρενάρισμα.
Κατεβαίνοντας έναν απότομο λόφο με το ποδήλατο
Και πάλι, λυγίστε τους αγκώνες και τα γόνατά σας, αλλά μην σφίγγετε τα άκρα σας. Χαμηλώστε τη λεκάνη σας σχεδόν μέχρι τον πίσω τροχό. Τα μάτια πρέπει να είναι στραμμένα μόνο προς τα εμπρός, αλλά όχι περισσότερο από 5 μέτρα μακριά, ώστε να είναι σε θέση να εντοπίσουν ένα δέντρο που εμφανίστηκε ξαφνικά στο δρόμο. Προσπαθήστε να οδηγείτε με τη μικρότερη δυνατή ταχύτητα για να διατηρήσετε την ισορροπία σας. Τραβήξτε και τα δύο φρένα. Αν ο τροχός αρχίσει να γλιστράει, αφήστε λίγο το φρένο και συνεχίστε.
Κατάβαση
Τοποθετήστε το κέντρο βάρους προς το αμαξίδιο. Λυγίστε τα χέρια σας στους αγκώνες και τα γόνατα. Κρατήστε τα άκρα σας σταθερά στη θέση τους, αλλά παραμείνετε χαλαροί. Κρατήστε τα μάτια σας εστιασμένα στο πλησιέστερο σημείο 4-6 μέτρα μπροστά σας. Εάν είναι δυνατόν, θα πρέπει να καλύπτετε με τα μάτια σας μια ελαφρώς μεγαλύτερη περιοχή, και πάλι για να εντοπίζετε ξαφνικά εμπόδια στο δρόμο. Όταν κατεβαίνετε σε ανηφόρα με μεγάλη ταχύτητα, φρενάρετε ομαλά αλλά σταθερά.
Συμβουλές
Οι αρχάριοι αναβάτες extreme θα πρέπει πρώτα να μάθουν τη θεωρία για το πώς να κατεβαίνουν έναν απότομο λόφο και στη συνέχεια να εξασκήσουν τις ικανότητές τους σε επίπεδη επιφάνεια ή σε λόφους με ήπια κατάβαση. Έχετε υπόψη σας ότι μπορεί να βρεθούν στο δρόμο σας κάθε είδους εμπόδια, όχι απαραίτητα πέτρες ή κακοτεχνίες – μπορεί να είναι μια τρύπα ή ένα πεσμένο δέντρο. Αν δεν το δείτε εγκαίρως, μπορεί όχι μόνο να πάθετε ζημιά στο ποδήλατό σας, αλλά και να μείνετε σε γύψο για μερικές εβδομάδες. Παρεμπιπτόντως, να έχετε πάντα μαζί σας ένα σετ επισκευής ποδηλάτων, ώστε να μπορείτε να επιδιορθώσετε το ελαστικό σας σε περίπτωση που υποστεί διάτρηση. Ή, στην πιο εξελιγμένη εκδοχή, τοποθετήστε στο ποδήλατό σας ελαστικά ανθεκτικά σε διάτρηση.
Οι έμπειροι αναβάτες κάνουν τις ακόλουθες συστάσεις:
- Προσπαθήστε να μην οδηγείτε μόνοι σας, αλλά με την παρέα ομοϊδεατών σας. Σε περίπτωση άσχημης πτώσης, η βοήθεια ενός άλλου ατόμου μπορεί να φανεί χρήσιμη.
- Οι διαδρομές πρέπει να καθορίζονται εκ των προτέρων. Και πάλι, έτσι ώστε σε περίπτωση δυσάρεστης πτώσης ο σύντροφός σας να μπορεί να σας βοηθήσει να βγείτε στον πλησιέστερο επίπεδο δρόμο.
- Λάβετε υπόψη ότι δεν είναι πάντα δυνατή η χρήση κινητού τηλεφώνου στα βουνά.
- Να έχετε πάντα μαζί σας ένα κουτί πρώτων βοηθειών με όλες τις απαραίτητες προμήθειες και φάρμακα.
- Μην πηγαίνετε ποτέ στα βουνά χωρίς κράνος και ειδικό εξοπλισμό για ποδηλάτες.
Ένας άλλος κανόνας είναι να σκέφτεστε τις ικανότητές σας. Αν δεν αισθάνεστε καλά, κατεβείτε από το ποδήλατο και κατεβείτε έναν απότομο λόφο. Αν οι δεξιότητές σας δεν είναι επαρκείς, ακολουθήστε μια πιο εύκολη διαδρομή. Ένα κατηφορικό τμήμα 10 μέτρων είναι το καλύτερο μήκος. Φροντίστε να έχετε μια επίπεδη περιοχή στο τέλος για να φρενάρετε αποτελεσματικά και με ασφάλεια.
Συμπέρασμα
Η κατάβαση και άλλες μορφές ακραίας ποδηλασίας είναι δραστηριότητες για εκπαιδευμένους ποδηλάτες. Οι αναβάτες πρέπει να προπονηθούν σκληρά για να μπορέσουν να κάνουν μια θεαματική κατάβαση σε έναν απότομο λόφο. Το θέαμα είναι εντυπωσιακό, αλλά πρέπει να κρίνετε με σύνεση τις δικές σας ικανότητες. Σε κάθε περίπτωση, με ένα αξιόπιστο ποδήλατο κατάβασης και λίγη θεωρία, μπορείτε να εξασκηθείτε σε πιο ήσυχες πλαγιές πριν ξεκινήσετε τα βουνά.
